Роден и починат во Белград. Ивановиќ е значаен Српски сликар од таканаречената “Прва Генерација на Српски Импресионисти„. На совед од сликарот Ѓорѓе Крстиќ, започнува да учи сликање во Спрското Школо за Цртање и Сликање (под водство на Ристо и Бета Викановиќ) а потоа како државен стипендист студира на Минхенската Ликовна Академија помеѓу 1905-1909) кај професорите Лудвиг Левц и Александер фон Вагнер. Во исто време зема приватни часови кај проф. Алберт Ажбе. Оди на студиски патувања во Париз помеѓу 1920-30. Одржува изложба во Париз во 1921вата, каде што прикажува 7 дела од Јужна Србија и Македонија.
Ивановиќ бил професор на Балградската Ликовна академија. Во подоцнежните години целосно се посветува на цртање и графика. Неговата кариера значително е погодена од неговата болест од 1923та година, каде што поминува операција на десната рака. Од тогаш , му се менува стилот на цртање, воглавно ослонувајќи се на движење со рамото отколу со раката.
Значениеот на Љубомир Ивановиќ за Македонската ликовна уметност не е само неговата уметност, туку и неговата образовна работа. Имено, тој бил професор на некои од најзначајните Македонски сликари, како на пример Љ.Белогаски и Л. Личеноски.
Голем број од Македонските цртежи на Љ.Ивановиќ се публицирани во книгата “Цртежи од Југословенските предели и места„ издадена во 1937, која што содржи цртежи од Скопје, Струга, Охрид и други Македонски места.
